Smutna prawda

Polska–Ukraina 1:3 | Po takiej grze trudno wierzyć w awans na mundial. Polacy znokautowani po siedmiu minutach.

Michał kołodziejczyk

Bardzo szybko zostaliśmy pozbawieni złudzeń na własnym stadionie, przy 55 tysiącach ludzi pełnych wiary i nadziei. Miało być inaczej, miało być pięknie. Ukraińcy po Euro są rozbici, budują nową reprezentację, a przecież nie mają takich piłkarzy jak my – gwiazd Bundesligi, bramkarzy z Premiership i obrońców z Serie A.

Ale to Polacy po siedmiu minutach byli jak bokser, który ledwo trzyma się na nogach. W drugiej minucie Oleh Husiew wykorzystał nieporozumienie Kamila Glika i Sebastiana Boenischa, podał piłkę do Andrija Jarmołenki, a ten strzelił tak, że Artur Boruc był bez szans. Pięć minut później polski bramkarz znowu wyjmował piłkę z siatki po strzale Husiewa. Waldemar Fornalik spojrzał na telebim, by zobaczyć, ile czasu zostało. Nie wiadomo – kalkulował, czy starczy go do odrobienia strat, czy też obawiał się, że Ukraińcy mają go tak dużo, by kompletnie jego zespół rozbić.

W składzie Polaków nie było niespodzianek. Radosław Majewski wrócił do kadry po trzech latach nieobecności i z marszu zastąpił krytykowanego Ludovica Obraniaka. Nie tylko w wyjściowej jedenastce, ale też przy wykonywaniu rzutów wolnych i rożnych. Majewski nie grał źle, dobrze dośrodkowywał, gorzej z ostatnimi podaniami – w pierwszej połowie zepsuł dwie dobre okazje do zdobycia gola.

Wynik meczu ustalony został jeszcze przed przerwą. Łukasz Piszczek dał nam...