Siedem grzechów głównych ministerstwa

źródło: archiwum prywatne

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

Wprowadzanie nieprzemyślanych zmian dotyczących spółek komandytowo-akcyjnych jest krótkowzroczne. Celów fiskalnych nie realizuje się poprzez opodatkowanie każdej możliwej czynności – zauważa prawnik Michał Gargul.

W ostatnim czasie panuje dość burzliwa dyskusja prawno-polityczna w zakresie właściwego opodatkowania spółki komandytowo-akcyjnej, a także spółki komandytowej. Wstępnie kontrowersje wynikały z wątpliwości w zakresie opodatkowania akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych. Przełomem i iskrą zapalającą lont w stosunku do obecnych planów legislacyjnych była uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 stycznia 2012 r. (sygn. II FPS 1/11), której teza, pod presją orzecznictwa innych sądów administracyjnych, została zastosowana przez ministra finansów w ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 11 maja 2012 r. (DD5/033/1/12/KSM/DD-125).

Minister finansów stworzył wehikuł pozwalający na brak bieżącego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z działalności operacyjnej prowadzonej przez spółki komandytowo-akcyjne. Spowodowało to, że prowadzenie działalności gospodarczej w postaci spółki komandytowo-akcyjnej stało się bardziej atrakcyjne dla inwestorów, co przełożyło się na tendencję wzrostową zakładania struktur opartych na takich spółkach.

Ministerstwo Finansów stwierdziło jednak, że stworzony mechanizm powszechnej optymalizacji podatkowej jest złym kierunkiem prowadzącym do zmniejszenia wpływów w budżecie. Postanowiono więc przygotować projekt zmian w ustawach podatkowych. Sporządzony w pośpiechu...