Gdzie ten nacjonalizm?

autor zdjęcia: Andrzej Krauze

źródło: Rzeczpospolita

źródło: AFP

„Ślubuję wierność fladze amerykańskiej i państwu” – i komu to przeszkadza?

Straszenie „renesansem nacjonalizmu" 
konkuruje w Polsce 
z narodowym samobiczowaniem i wykreślaniem kolejnych pozycji z listy lektur, co z zagranicy wygląda szczególnie żałośnie. Większe i mądrzejsze społeczności promują swoje kraje bez kompleksów.

W 2005 roku niemiecki koncern wydawniczy Bertelsmann w porozumieniu z kilkoma innymi przedsiębiorcami (m.in. Axel Springer, „Der Spiegel", RTL Deutschland) zorganizował zrzutkę na sumę 36 milionów dolarów na sfinansowanie piarowej kampanii promującej niemiecką dumę. Kampanię pod hasłem „Du bist Deutschland" („Niemcy to ty") rozpoczęła w telewizji olimpijska medalistka Katarina Witt. Parominutowe spoty pokazujące celebrytów, którymi Niemcy mogą się pochwalić, zaczęły pojawiać się na dziesięciu głównych kanałach telewizyjnych. Celebryci mówili: „Motylek może być przyczyną tajfunu. Oddech może spowodować burzę. Twoje czyny też mogą przynieść wielkie rezultaty". Jak również: „Nie pytaj, co inny dla ciebie może zrobić – ty jesteś tym innym".

Obecnie kampania ta przekształciła się w promocję dzietności, ale z początku miała na celu wzmocnienie niemieckiego poczucia własnej godności. Niemcy były wtedy w dołku ekonomicznym, bezrobocie sięgało 10 procent i w kraju królował pesymizm. Kampanię tę można uznać za początek tego świetnego odbicia się i optymizmu, którą obecnie widać w Niemczech. Niemcy są pewni siebie, dumni ze swoich osiągnięć, nonszalanccy w stosunku do zbrodni przeszłości i gotowi do pouczania innych.

Mogłoby się wydawać, że Amerykanie pozbawieni są nacjonalistycznej dumy, bo dokumenty założycielskie Stanów Zjednoczonych...