Rosja fantastyczna

źródło: Northfoto/Reporter

Pielewin as usual: Daleki Wschód, ironia, stylizacja

źródło: Plus Minus

„Ananasowy napój dla Pięknej Damy” Wiktor Pielewin, W.A.B., 2013

W szalonej prozie Wiktora Pielewina nie dziwi nawet, że Bóg komunikuje się z prezydentem Bushem przez plombę w zębie. Podobnie jak to, że Bóg pracuje dla tajnych służb.

W Rosji należy do pisarzy wzbudzających skrajne emocje. W 2002 roku putinowska młodzieżówka umieściła Wiktora Pielewina na czele listy pisarzy „niesłusznych". Mimo to jest ponoć jednym z ulubionych autorów Dmitrija Miedwiediewa, niedawnego prezydenta i obecnego premiera. Przede wszystkim jednak sprawuje rząd dusz wśród tamtejszych czytelników. Choć prozę Pielewina trudno nazwać literaturą popularną, w Rosji, jeśli chodzi o wysokość sprzedaży z autorem „Generation «P»" może konkurować jedynie autor kryminałów Boris Akunin. Nic dziwnego, że Pielewin znalazł się także na czele zupełnie innej listy – „najbardziej wpływowych intelektualistów Rosji".

Jego rodakom nie przeszkadza najwidoczniej fakt, że Pielewin to rosyjski odpowiednik Thomasa Pynchona: nie występuje publicznie, w zasadzie nie udziela wywiadów, a twarz kryje zwykle za ciemnymi okularami. Autor „Ananasowego napoju..." nie ukrywa się może przed światem tak skutecznie jak jego amerykański odpowiednik, ale i tak wiadomo o nim niewiele: jest synem oficera i marksistowskiej ekonomistki, wakacje spędzał podobno w radzieckiej bazie wojskowej, z wykształcenia jest elektromechanikiem, a w poszukiwaniu dalekowschodnich mądrości odwiedzał Japonię i Chiny.

Kapitalizm, sieć, labirynt

Doskonale natomiast znany jest charakter prozy Pielewina, którą cechuje...