Człowiek nie jest niewolnikiem wykonywanego zawodu

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Zadaniem Kościoła nie jest redagowanie przepisów, 
ale ustawianie kadru aksjologicznego, w którym takie rozwiązania prawne powinny się mieścić. 
Mowa zwłaszcza o sprawach dotyczących życia ludzkiego – pisze ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej.

Przeciwstawiając się tezie, że Konstytucja RP zakłada istnienie Polski jako państwa świeckiego (bez bliższych określeń), trudno utrzymywać, że alternatywą jest państwo wyznaniowe. Trudno podzielać tęsknotę – jeżeli w ogóle ktokolwiek ją wyraża – do sprawowania władzy przez Kościół i jego przedstawicieli hierarchicznych. Jednak nie można pozwolić na to, by zaprzeczano roli, jaką ludzie wierzący mają do odegrania w kształtowaniu tego świata i społeczeństwa, którego są integralną częścią. Kościół, jako wspólnota wierzących, nie jest i nie może być niewrażliwy na problemy społeczne. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na dwa zagadnienia, które stały się przedmiotem ożywionej dyskusji na łamach „Rzeczpospolitej" – świeckości państwa i roli katolików w życiu publicznym, jak również sporu o rolę sumienia w działaniu jednostki.

Kościół jest polityczny

Kościół jest zakorzeniony w społeczeństwie, a jego charakter wspólnotowy jest wymiarem dominującym. Kościół to przede wszystkim ci, którzy są w Kościele. Kościół nie jest obojętny na to, w jakich warunkach ludzie żyją i jak kształtuje się ich konfrontacja z dobrem i ze złem. Do niego należy ukazanie kryteriów i odniesień życiowych, które są ponadczasowe, stałe i powszechne. One leżą u podstawy życiowych wyborów, decyzji i...