Precyzja w wypowiedzeniu to klucz do skutecznej obrony

Sąd nie bada zasadności restrukturyzacji zatrudnienia w firmie, ale ocenia, czy przy wielu podobnych stanowiskach 
i kwalifikacjach podwładnych kryteria doboru konkretnej osoby do zwolnienia z etatu są słuszne.

Wyłączne kompetencje szefa

Pracownik, któremu wypowiedziano umowę w trybie zwolnień indywidualnych w związku z likwidacją jego stanowiska, odwołał się do sądu. Po pierwsze, zakwestionował zasadność dokonanej reorganizacji, wykazując, że przyniesie ona jego firmie tylko straty. Po drugie, wskazał, że obowiązki wykonywane przez niego przejęli inni pracownicy, co oznacza, że likwidacja stanowiska była pozorna. Czy ma szanse na wygraną?

Nie.

W obu kwestiach ukształtowała się linia orzecznicza korzystna dla zwalniających zakładów. W najnowszych wyrokach Sąd Najwyższy potwierdził wyłączne kompetencje pracodawcy do podejmowania decyzji o restrukturyzacji zatrudnienia w firmie. W wyroku z 20 maja 2014 r. (I PK 271/13) SN zauważył, że to, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska należy do autonomii zarządczej pracodawcy i nie podlega ocenie sądu. W szczególności zaś wypowiedzenie uzasadnia zmniejszenie stanu zatrudnienia w zakładzie, a organ rozpatrujący spory pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia załogi.

Ten pogląd SN rozwinął w tezie wyroku z 30 września 2014 r. (I PK 33/14). Trafnie zauważył, że kryteria doboru pracowników do zwolnienia nie są wprawdzie skatalogowane w żadnym powszechnym przepisie prawa pracy, ale sąd rozpoznający...