W stażu urlopowym nie tylko lata pracy
Ukończona szkoła, zagraniczny okres zatrudnienia, a także stwierdzona niepełnosprawność mogą zapewnić zatrudnionemu więcej dni wypoczynku.
Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, którego nie może się zrzec. Tak mówi art. 152 § 1 kodeksu pracy. Sąd Najwyższy w wyroku z 10 października 1980 r. (I PRN 100/80) wskazał z kolei, że to uprawnienie nie zależy od podstawy prawnej nawiązania stosunku pracy.
Roczny wymiar urlopu wypoczynkowego to 20 lub 26 dni. Ten niższy przysługuje pracownikom ze stażem krótszym niż dziesięcioletni. Nie wlicza się tu jednak wyłącznie lat zatrudnienia, ale również:
- okresy ukończonej nauki, potwierdzone świadectwem szkolnym lub dyplomem oraz
- inne okresy określone odrębnymi przepisami, np. pobierania zasiłku dla bezrobotnych, stypendium przez stażystę, prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego czy służby wojskowej.
Do tego stażu nie wlicza się natomiast miesięcy i lat prowadzenia działalności gospodarczej ani pracy na podstawie umów cywilnoprawnych, np. zlecenia, umowy o praktyki absolwenckie.
Technikum lepsze niż zawodówka
Przy liczeniu stażu urlopowego najbardziej promowane są osoby z najwyższym wykształceniem. Absolwentom studiów licencjackich lub wyższych zwiększa się go aż o osiem lat. Za ukończenie średniej szkoły zawodowej dolicza się pięć lat, a zasadniczej zawodówki – trzy lata.
Aby potwierdzić odbycie i zakończenie nauki,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta