Jak oszacować szkodę gospodarczą

autor zdjęcia: M P

źródło: Rzeczpospolita

Adam Markiewicz

Jednym z trzech warunków koniecznych do wystąpienia odpowiedzialności przedsiębiorcy pozwanego w procesie cywilnym jest wystąpienie szkody dającej się ująć w wymiarze pieniężnym.

W sporach gospodarczych wymiar szkody ustalany jest na dwóch poziomach:

- szkody rzeczywistej (łac. damnum emergens), obejmującej faktycznie poniesione przez poszkodowanego wydatki i/lub koszty zawinione przez drugą stronę;

- utraconych korzyści (łac. lucrum cessans), tj. korzyści, których poszkodowany się spodziewał, ale nie osiągnął, ponieważ z winy pozwanego nastąpiły okoliczności obiektywnie uniemożliwiające ich uzyskanie.

Faktycznie poniesione wydatki lub koszty

Ustalanie wymiaru szkody rzeczywistej w praktyce opiera się na powołaniu i zestawieniu faktycznych wydatków/kosztów poniesionych przez poszkodowanego przedsiębiorcę, które mogą przybierać wiele postaci: kosztów związanych z realizacją kontraktów lub wydatków kapitałowych związanych z inwestycją (np. nabyciem przedsiębiorstwa) czy też kosztów usunięcia konsekwencji działań pozwanego.

Szkoda rzeczywista nie podlega oszacowaniu, ale poniesione przez poszkodowanego nakłady muszą spełnić zazwyczaj kilka warunków, aby kwalifikować się jako podstawa ustalenia wymiaru szkody, m.in.:

- muszą być powiązane z kontraktem handlowym i/lub inwestycją oraz poszkodowanym jako jedną ze stron umowy (np. koszty przygotowawcze, koszty marketingowe, koszty pracy i szkoleń, wkłady kapitałowe, udzielone pożyczki, koszty odsetek, wartość wniesionych do...