![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nielegalne nagrywanie przełożonego podstawą dyscyplinarki
Wszelkie informacje prywatne pracodawcy, stanowiące jego własność lub dobro osobiste, które nie są upubliczniane lub kierowane do pracownika, nie powinny być przez niego nagrywane i gromadzone.
Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 24 maja 2011 r. (II PK 299/10).
W tej sprawie powódka była zatrudniona na stanowisku kierownika działu sprzedaży. Jako pracownik składała zeznania podczas jednej z kontroli urzędu celnego. Mimo początkowo dobrych, koleżeńskich relacji u pracodawcy, z czasem relacje powódki z zarządem firmy zaczęły się pogarszać (niezależnie od tego, że w październiku 2008 r. kobieta otrzymała podwyżkę). Powódka informowała współpracowników o zamiarze odwołania swoich zeznań złożonych przed urzędem celnym i domagała się gratyfikacji pieniężnej za powstrzymanie się od działań ujawniających urzędowi celnemu rzekome nieprawidłowe działania finansowe pozwanego. Swoje negatywne nastawienie podtrzymywała w kolejnych miesiącach, informując, że zrobi wszystko, by zniszczyć firmę, że odwoła zeznania w urzędzie celnym, zawiadomi PIP. Ponadto poinformowała, że nagrywała rozmowy prowadzone przez zarząd pracodawcy, prowadzone w oddzielnym pokoju.
Od początku marca 2009 r. do końca kwietnia 2009 r. powódka była nieobecna w pracy z powodu urlopu wypoczynkowego, a następnie zwolnienia lekarskiego. W czasie nieobecności pracowała w sklepie zięcia. Po powrocie do pracy powtórzyła swoje groźby o zamiarze zniszczenia firmy oraz nagrywaniu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
