Ilość, cena i termin są ustalone z góry
Jeżeli na dzień zawarcia kontraktu forward podmiot nie poniósł kosztów transakcyjnych, to jego wartość początkowa wynosi zero. Można nie ujmować kontraktu w księgach, ale zaleca się jednak prowadzenie ewidencji pozabilansowej.
Kontrakt forward oznacza niezestandaryzowaną umowę, będącą przedmiotem obrotu pozagiełdowego, zobowiązującą jedną z jej stron do dostarczenia, a drugą do odbioru aktywów w określonej ilości i cenie, w ustalonym terminie. Strona, która zobligowana jest do zapłaty w przyszłości ustalonej z góry kwoty za dostarczoną ilość instrumentu bazowego, przyjmuje w kontrakcie „pozycję długą" (nabywa kontrakt terminowy). Z kolei strona, na której ciąży obowiązek dostarczenia w przyszłości określonej ilości instrumentu podstawowego, przyjmuje w kontrakcie „pozycję krótką" (sprzedaje kontrakt).
Kontrakty forward podlegają negocjacji między stronami (emitentem kontraktu i jego odbiorcą). Rozliczenie kontraktu forward związane jest – co do zasady – z fizyczną dostawą przedmiotu umowy (mamy wówczas do czynienia z rzeczywistym instrumentem finansowym, np. walutą), chociaż dopuszczalne jest również rozliczenie gotówkowe na zasadzie netto.
Przykład...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta