Jedna transakcja a różne okresy księgowania i rozliczania podatków

źródło: Rzeczpospolita

EWIDENCJA | Zdarzenia gospodarcze wymagające wykazania w innym okresie sprawozdawczym bilansowo, a w innym w ujęciu podatkowym – CIT czy VAT – są powszechne. Radzimy, jak uniknąć błędów w tym zakresie, zwłaszcza w rozliczeniach z fiskusem.

Niezwykle istotnym zagadnieniem, z punktu widzenia prawidłowego ujmowania w księgach rachunkowych i rozpoznawania skutków podatkowych zdarzeń gospodarczych, jest ich właściwe przypisanie do poszczególnych okresów sprawozdawczych.

Pojęcia „rok obrotowy" i „okres sprawozdawczy" zostały określone w prawie bilansowym. Definicję roku obrotowego zawiera ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor), która stwierdza, że pod tym pojęciem należy rozumieć rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy jest podstawowym okresem rozliczeń z właścicielami jednostki i innymi odbiorcami sprawozdań finansowych. Z kolei pojęcie okresu sprawozdawczego zdefiniowano w uor jako okres, za który sporządza się sprawozdanie finansowe w trybie przewidzianym ustawą lub inne sprawozdania sporządzone na podstawie ksiąg rachunkowych. Podział roku obrotowego na poszczególne okresy sprawozdawcze ustala kierownik jednostki i określa w zasadach (polityce) rachunkowości, przy czym okres ten nie może być dłuższy niż miesiąc.

Co do zasady 12 miesięcy

Prawo podatkowe posługuje się pojęciem roku podatkowego, którym – zgodnie z ustawą z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa – jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi...