Wycena i księgowe ujęcie towarów handlowych

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Składniki aktywów nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym, powinny być – co do zasady – wprowadzane do ksiąg według cen nabycia. Uproszczone metody wyceny wolno stosować, jeżeli nie zniekształca to wyniku finansowego.

Towary handlowe obejmują te składniki rzeczowych aktywów obrotowych, które zostały nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym. W ciągu okresu sprawozdawczego (roku obrotowego) przedsiębiorstwa mogą wyceniać obrót magazynowy towarów według metody polegającej na zastosowaniu:

- rzeczywistych cen nabycia (art. 28 ust. 11 pkt 1 ustawy o rachunkowości; dalej: uor),

- rzeczywistych cen zakupu (art. 34 ust. 1 pkt 1 uor),

- stałych cen ewidencyjnych (art. 34 ust. 2 uor),

- zmiennych cen ewidencyjnych (art. 34 ust. 4 uor),

- rezygnacji z wyceny (art. 17 ust. 2 pkt 4 uor).

Wybór techniki ewidencji towarów to zadanie kierownika przedsiębiorstwa (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, wspólników prowadzących sprawy spółki lub członka zarządu). Wybraną metodę należy uwzględnić w przyjętych w danej firmie zasadach (polityce) rachunkowości. Trzeba także pamiętać, że raz przyjętą metodę wyceny towarów należy – co do zasady – stosować w sposób ciągły w kolejnych okresach sprawozdawczych. Nie można jej zmieniać w ciągu roku obrotowego. Ewentualna zmiana jest dopuszczalna z początkiem nowego roku i z równoczesnym...