Kiedy sprzedający musi dowieźć produkty do miejsca wskazanego w umowie

TRANSPORT | Dopiero, gdy towar dotrze do wyznaczonego punktu, sprzedający dokona prawidłowej dostawy ładunku. Nie ma znaczenia to, czy i z usług ilu przewoźników korzystał, aby ten przewóz zorganizować. Za cały proces przemieszczania dostawy bierze on odpowiedzialność oraz ponosi jego koszty. Taka jest istota reguły DAP ze zbioru INCOTERMS.

Ustalenie warunków dostawy towaru jest jednym z ważniejszych zadań stojących przed stronami umowy przewidującej sprzedaż określonego produktu. Od tego, w jakim miejscu zostanie on wytworzony, do jakiego miejsca ma zostać dostarczony i kto ma zapłacić za jego transport, zależy przecież cena produktu. W każdym razie powinna być uzależniona. W przeciwnym wypadku może się okazać, że jedna ze stron kontraktu przypłaci jego podpisanie olbrzymim kosztem, może nawet stratą, druga może osiągnąć nadspodziewane zyski. Będzie to szczególnie widoczne przy transakcjach dotyczących ciężkich lub dużych produktów, gdy zaistnieje konieczność przewożenia ich na znaczne odległości. W takich wypadkach sam koszt transportu i związanych z nim usług (wynajem odpowiednich środków przewozu, załadunek, przeładunek, wyładunek, manewrowanie w portach lub terminalach) może dorównywać wartości samego towaru.

Jeżeli sprzedający tego nie uwzględni, a jednocześnie zobowiąże się do dokonania dostawy towaru w miejscu innym niż jego własna siedziba (magazyn, fabryka), może narazić się na straty. Dlatego cena produktu musi być skorelowana z warunkami dostawy. Te wskazują do jakiego miejsca ładunek powinien zostać dowieziony i kiedy będzie można uznać go za prawidłowo dostarczony drugiej stronie. Z taką dostawą wiąże się zwykle przejęcie nad nim pieczy przez drugą stroną, co jednak nie musi zwalniać organizującego transport z...