Imperium w delirium

autor zdjęcia: Michael Probst

źródło: AP/East News

Świat się śmieje z Brytyjczyków. Kukła królowej przygotowana na karnawał w niemieckim Mainz, luty 2019 r.

Nawet legendarnie sprawna brytyjska administracja okazuje się w obliczu brexitu bezradna i niekompetentna.

Informacja o śmierci Elżbiety II ma być podana po południu, bo to najlepsza pora, aby opinia publiczna przyjęła ją możliwie spokojnie – oczywiście o ile wcześniej nie wypłynie w mediach społecznościowych. Potem zostanie ogłoszona 12-dniowa żałoba, podczas której kraj będzie działał na zwolnionych obrotach. BBC ma już na cały ten czas gotowy program pełen filmów dokumentalnych, wspomnień, koncertów muzyki poważnej. Szczegóły ceremonii pogrzebowych są dopięte na ostatni guzik.

Przygotowania do nieuchronnej w końcu śmierci głowy państwa są tak ważne, bo to będzie wydarzenie absolutnie epokowe. 93-letnia monarchini panuje w końcu nad Zjednoczonym Królestwem i wieloma jego byłymi koloniami od 1952 roku. Zbliża się do rekordu Ludwika XIV, który nosił koronę królów Francji przez 75 lat.

O ile jednak Burbon pozostawił kraj u szczytu potęgi, Elżbieta II jest dziś świadkiem najgłębszego kryzysu konstytucyjnego, politycznego, a wkrótce być może i gospodarczego od II wojny światowej. Stąd taki niepokój na Wyspach, a może i strach, jak będzie wyglądało życie, gdy zabraknie tego jakże ważnego symbolu wielkości i stabilności kraju, jakim jest królowa.

Cała Europa, cały zachodni świat przechodzi teraz przez egzystencjalną próbę. Wybór Donalda Trumpa w Ameryce, przejęcie władzy przez koalicję Ligi i Ruchu Pięciu Gwiazd we Włoszech,...