Dwieście dni postu w roku

źródło: materiały prasowe

Małowartościowe jedzenie i brak opieki zdrowotnej skutkowały tym, iż Galicja miała 
najwyższą śmiertelność w całej monarchii Habsburgów. W latach 1900–1909 połowa dzieci 
umierała przed ukończeniem piątego roku życia.

14 lutego 1901 roku. Bielany pod Krakowem. Kilkadziesiąt metrów od Wisły, u stóp wzgórza z klasztorem kamedułów na szczycie, trwa uroczyste otwarcie wodociągu Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. W Teatrze Miejskim przy ulicy Szpitalnej urządzane są próby „Wesela" Stanisława Wyspiańskiego. Premiera ma się odbyć w marcu. Obywatele Krakowa tymczasem podziwiają nowoczesne urządzenie, które czerpiąc z wód głębinowych Bielan i Przegorzał, zasili obszar zamieszkiwany przez ponad dziewięćdziesiąt tysięcy ludzi. Trzy dekady mrówczych zabiegów i gorących sporów o krakowskie wodociągi właśnie przynoszą rezultaty. (...)

Napoleon Cybulski mógł przedsięwzięciu tylko przyklasnąć. Albo powiedzieć: nareszcie. Przecież nie kto inny, jak on właśnie – i to wówczas, kiedy prowadził intensywne badania nad korą mózgową – zapytał, co jedzą i w jakich warunkach żyją mieszkańcy galicyjskich wsi. Niby każdy wiedział, że jest źle. Ale te liczby, te jadłospisy, które Cybulski w opracowaniu gęsto cytował...

Stanisław Szczepanowski, przemysłowiec naftowy i poseł do parlamentu w Wiedniu i do Sejmu Krajowego we Lwowie, w książce „Nędza Galicji w cyfrach i program energicznego rozwoju gospodarstwa krajowego wydanej w 1888 roku" opisał już, czym żywią się mieszkańcy Galicji. Dane porównał z innymi krajami....