![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Gdy Odyseusz nie wypłynął jeszcze z Budy
Literatura węgierska cieszy się w Polsce sporym uznaniem. Ma wielu akolitów, a jej recepcja i krytyka wyglądają całkiem dobrze. Ciepło przyjęta w ostatnich latach „Pamięć" Pétera Nádasa, „Ostatnia gospoda" Imre Kertésza, „Miasto uśpionych kobiet" Gyula Krúdyego i wreszcie świeżo przetłumaczony „Rozwód w Budzie" Sándora Máraia świadczą o niesłabnącym zainteresowaniu rzeczoną literaturą.
Márai ma w tym gronie szczególny udział. Systematycznie, od lat, warszawski Czytelnik drukuje kolejne powieści tego wybitnego pisarza. Ma przy tym szczęście do tłumaczy, którzy brawurowo przysposabiają go polszczyźnie: Teresa Worowska, Irena Makarewicz czy nieodżałowany Feliks Netz.
Zajmuje pozycję odrębną także za sprawą „Dziennika", pisanego w latach 1943–1989, w którym ostatnie zapiski są przybliżaniem mroku, nieubłaganym nadciąganiem zmierzchu, nastającego wraz z samobójczą śmiercią 89-letniego pisarza w San Diego w Kalifornii. „Dziennik" to opus magnum Máraia. Wielka księga, zapis emigracji w samotność, rodzaj duchowego ćwiczenia rozpisanego na słowa i lata. Proza, w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
