![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pracownicy próżni
Akcja filmu „Ad Astra" toczy się w drugiej połowie XXI wieku, na Księżycu trwają targi o tereny, na Marsie istnieje baza na 1100 ludzi i przyczółek astronautyczny do badania dalszego kosmosu.
Film jest bardzo udany i wiarygodny pod względem wizualnym, z przyjemnością notowałem podczas projekcji liczne „klimaty pirxowskie" rodem niczym z Lema. Bo też jest to ta faza zdobywania Układu Słonecznego, kiedy kończy się era pierwszych odkrywców, a zaczyna rutyna codziennych działań. Takim rutyniarzem, nieustraszonym, porządnie wytrenowanym, momentami nawet trochę znudzonym, jest właśnie grany przez Brada Pitta Roy McBride.
Ale tematem „Ad Astra" nie jest tylko trudne zadanie do wykonania, ale też klęska wielkiej idei, której hołdował McBride ojciec (Tommy Lee Jones), również astronauta: wykrycia braci w rozumie. Poświęcił tej sprawie życie, rodzinę, syna; w pogoni za tą ułudą dopuścił się mordu na własnej załodze i osiadł w końcu na orbicie Neptuna –...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
