Oscar za dobrą maskę

źródło: reporter

Do dzisiaj pamiętam, jak Andrzej Niemczyk wbił mi palce w obojczyki. Później podniósł na mnie rękę. Spojrzałam na niego 
i powiedziałam: „Uderz i to jest koniec" – mówi Michałowi Kołodziejczykowi była siatkarka, mistrzyni Europy z 2003 i 2005 r. Katarzyna Skowrońska-Dolata.

Plus Minus: Czuła się pani kiedyś jak towar?

Przy propozycjach kontraktowych. Ale dzięki mojemu menedżerowi starałam się nie dopuszczać do takich sytuacji. Na tym polegało nasze zaufanie, pracowałam z jednym człowiekiem przez 15 lat i zdążyliśmy poznać swoje zasady. Wiem, jak funkcjonuje siatkówka, czasami podchodzi się do niej jak do zwyczajnego biznesu. Jak towar czułam się na przykład w Azerbejdżanie.

To znaczy jak?

Płacili mi dużo pieniędzy, żebym zdobywała punkty. Jako człowiek nie czułam się tam komfortowo, nie byłam dobrze traktowana jako kobieta, nie miałam prawa głosu. Inna mentalność. Mieszanina Turka z Rosjaninem to chyba najgorsze, co przytrafiło mi się w karierze. Tam był szef, który tylko wymagał. Miałam być jak robot.

Jakie były najtrudniejsze zapisy w kontraktach?

Kontrakty były w miarę proste, krótkie trzy strony. Co innego regulaminy do kontraktów. Setki zapisów, obwarowań, jakie masz prawa, a przede wszystkim jakie masz obowiązki. Co ci wolno, czego nie.

No i czego nie wolno?

Żadnych sportów ekstremalnych. Jakbym na deskorolce się przewróciła na ulicy pod domem, to też miałabym problem.

To raczej standard. Robert Lewandowski też nie może jeździć na nartach czy motorze.

A mnie...