Świat stabilności finansowej

źródło: materiały prasowe

Kiedy zacznie się pojmować, kto i co naprawdę posiada w dowolnym kraju 
i jak skomplikowane stosunki łączą różne kraje, oświadczenia o wojnie handlowej brzmią nieco idiotycznie.

Jak Chiny stały się najważniejszym pośrednikiem w międzynarodowym handlu? Chcąc odpowiedzieć na to pytanie, musimy się cofnąć o ponad siedemdziesiąt lat do zielonego stanu New Hampshire. 1 lipca 1944 roku w hotelu Mount Washington w sennym miasteczku Bretton Woods rozpoczęła się konferencja walutowo-finansowa ONZ. Brały w niej udział ówczesne największe potęgi gospodarcze będące pod koniec wojny sojusznikami, a rezultatem rozmów było podpisanie tzw. układu z Bretton Woods. Miał on na celu ustalenie zasad zapewniających kontrolę i stabilność walut w powojennym kapitalizmie, tak żeby nie powtórzył się kryzys ekonomiczny z okresu przedwojennego. Uzgodniono, że waluty będą miały stały kurs wymiany powiązany z wartością złota i dolara amerykańskiego. Powołano też Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), który miał koordynować politykę finansową oraz udzielać pożyczek pomostowych krajom mającym problemy z bilansem płatniczym. Celem układu z Bretton Woods było zagwarantowanie, że globalnymi finansami będą rządzić odpowiednie zasady i instytucje, umożliwiając regulowany wolny handel międzynarodowy w ramach ścisłych parametrów. Kraje w zamian za to, że będą kontrolowane, miały mieć dostęp do systemu umożliwiającego im wymianę handlową opartą na sprawiedliwych warunkach.

Plusy i minusy systemu

Ekonomiści znacząco się różnią w swoich ocenach skuteczności systemu z...