Niższy etat nie może być powodem gorszego traktowania
Prawo, które odmiennie traktuje pracowników zatrudnionych na czas określony w pełnym i niepełnym wymiarze, może być sprzeczne z prawem unijnym. Katarzyna Dulewicz
Tacy pracownicy mogą być traktowani odmiennie, jeżeli jest to uzasadnione obiektywnymi względami, co powinno być ustalone przez sądy krajowe. Takie wnioski wynikają z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 3 października 2019 r. (C-274/18).
W czym problem
Sprawa dotyczyła pracownicy zatrudnionej na Uniwersytecie Medycznym w Wiedniu do prowadzenia badań naukowych. Pracowała na podstawie wielu umów na czas określony – zarówno w pełnym, jak i w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Zgodnie z prawem austriackim dozwolone jest zawieranie kilku następujących po sobie umów o pracę na czas określony. Jednak łączny okres trwania kolejnych umów o pracę nie może przekroczyć 6 lat lub 8 lat w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli istnieje obiektywne uzasadnienie, możliwe jest wydłużenie tych okresów odpowiednio do 10 lub 12 lat.
Zatrudnienie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta