Nie było zysku, nie będzie podatku

Jeśli kwota wypłacona przez nabywcę wierzytelności została już wcześniej zaliczona do przychodów należnych, to zbycie jej w ramach umowy faktoringu nie może być ponownie uznane za źródło przychodu.

Sprawa dotyczyła wykładni przepisów o CIT w kontekście factoringu. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że należy do międzynarodowej grupy kapitałowej z branży płyt drewnopochodnych. Grupa jest dostawcą pełnego asortymentu produktów dla przemysłu meblarskiego i wyposażenia wnętrz, produktów budowlanych oraz podłóg laminowanych. Tłumaczyła, że działalność prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (sse).

Z wniosku wynikało, że firma planuje przystąpić do prowadzonego w ramach grupy systemu faktoringu. Właściwym dla umowy faktoringu będzie prawo irlandzkie. Faktor jest irlandzkim rezydentem podatkowym i nie posiada zakładu podatkowego na terytorium Polski. Faktor oraz spółka są za to podmiotami. Faktor będzie świadczył na rzecz spółki usługę faktoringu właściwego, której zasadniczym elementem będzie nabywanie za wynagrodzeniem w sposób regularny jej wierzytelności handlowe wynikających ze sprzedaży towarów lub usług w ramach działalności gospodarczej. Spółka podkreśliła, że wierzytelności wewnątrzgrupowe nie będą objęte zakresem factoringu. Ponadto wierzytelności zasadniczo będą związane z działalnością prowadzoną w strefie objętą zakresem zezwolenia. Mogą się jednak zdarzyć również inne.

Spółka chciała...