Niepełnosprawny a Temida

Spokojna perswazja oraz zrozumienie przyniesie większe korzyści niż bezduszne zatrzymanie.

Impulsem do rozważań stały się rekomendacje dla policji, straży miejskiej, prokuratury, sądu i organizacji pozarządowych, które powstały w projektach „Nie taki niepełnosprawny straszny, jak go malują" i „Wzajemne oswajanie", współfinansowanych ze środków FIO Śląskie Lokalnie. Celem obu projektów realizowanych w latach 2018–2019 przez kilkuosobową grupę nieformalną było m.in. podniesienie poziomu wiedzy i świadomości pracowników policji, straży miejskiej i prokuratury możliwości, potrzeb i ograniczeń osób niepełnosprawnych oraz komunikowania się z nimi.

Z racji oczywistych ograniczeń nie chciałem powtarzać tematów, które doczekały się bogatej i pogłębionej refleksji w licznych publikacjach, lecz raczej wskazać na kilka problemów słabo jeszcze dostrzegalnych w codziennym działaniu organów wymiaru sprawiedliwości.

Oni bywają podejrzanymi

Zgodnie z ratyfikowaną przez Polskę konwencją ONZ do osób niepełnosprawnych zalicza się takie, które mają długotrwale naruszoną sprawność fizyczną, umysłową, intelektualną lub w zakresie zmysłów, co może, w oddziaływaniu z różnymi barierami, utrudniać im pełny i skuteczny udział w życiu społecznym na zasadzie równości z innymi osobami.

Tak zdefiniowane osoby niepełnosprawne, podobnie jak pozostała część społeczeństwa, również wchodzą...