Nabycie gwarancji zwrotu należności podlega limitowaniu w kosztach

Mechanizm, w którym pośrednik bierze na siebie ryzyko i w przypadku nieuregulowania należności przez kontrahentów spółki płaci na jej konto zaległe kwoty, jest podobny do usługi faktoringu. Wydatki na taką usługę, w przypadku braku płatności od odbiorcy, są kosztem finansowania dłużnego. Julia Duszczenko

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 13 listopada 2019 r. (I SA/Gd 1289/19)

Spółka prowadzi działalność związaną z rynkiem paliwowym. W ramach swojej działalności nabywa od podmiotu powiązanego usługi pośrednictwa w sprzedaży paliwa lotniczego. Pośrednik świadczy dodatkową usługę gwarancji zwrotu należności za sprzedane paliwo lotnicze i przejmuje ryzyko niewypłacalności odbiorców. Wynagrodzenie pośrednika wpływa zatem na cenę sprzedawanego paliwa i jest traktowane przez spółkę jako koszt. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wątpliwościami: czy rzeczona usługa mieści się w katalogu usług wskazanych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, czy w omawianym przypadku ograniczenie wskazane w tym przepisie ma zastosowanie do kosztów wynagrodzenia i czy omawiane koszty wynagrodzenia są kosztami finansowania dłużnego.

Zdaniem spółki, usługa nie może być zaliczona do usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Koszty usługi przekładają się na generowanie przychodu ze sprzedaży paliwa, dlatego nie podlegają ograniczeniu wskazanemu przez ten przepis. Koszty wynagrodzenia są ponoszone jedynie w celu zabezpieczenia należności spółki i służą jej podstawowej działalności Nie są również związane z pozyskaniem finansowania, więc nie stanowią kosztów finansowania dłużnego.

Organ...