Unijny szczyt i widmo koronawirusa

Polskim władzom bardziej zależy na „poszerzaniu" UE niż jej „pogłębianiu" – przekonuje europoseł Zjednoczonej Prawicy, były wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego.

Już w następny czwartek i piątek, 26 i 27 marca, odbędzie się posiedzenie Rady Europejskiej. Posiedzenie szczególne, bo ta wyjątkowa – reprezentująca państwa członkowskie UE – unijna instytucja musi zmierzyć się z pandemią koronawirusa. Ciekawe, że w pierwotnie planowanej agendzie szczytu Rady Europejskiej, którą ustalono ponad trzy tygodnie zjazdem, nie było w ogóle punktu o Covid-19! To zresztą pokazuje szerszy problem: braku instrumentarium do skutecznego reagowania na poziomie europejskim w sytuacjach ekstraordynaryjnych, jak właśnie „dżuma XXI wieku", bo tak – obawiam się, że bez przesady – określić można koronawirusa.

Górnolotne deklamacje i proza działania

Tak, to prawda – najwięksi euroentuzjaści i najbardziej zagorzali eurosceptycy obserwują, jedni z przerażeniem, drudzy z zachwytem, fakt olbrzymiego rozziewu między jakże ambitnymi zapowiedziami, czym to Unia Europejska ma nie być i jak niesłychanie sprawne mają być jej instytucje po praktycznym odejściu w olbrzymiej większości spraw od głosowania jednomyślnego – z prozą praktycznego działania, nawet w sytuacjach tak nadzwyczajnych jak pandemia.

Zapewne koronawirus zdominuje szczyt RE, który poprowadzi były premier Belgii Charles Michel. Ale agenda pozostaje agendą, nawet jeśli będzie ona zmieniona, to z całą pewnością przedstawiciele UE-27 na szczeblu premierów – czy znacznie...