Projekt Judasz
Ostatecznie nic, co zrobił, nie było aż tak straszne. Bez jego udziału wypadki potoczyłyby się bardzo podobnie; nie tamtej nocy, to następnego dnia, nie w tym ogrodzie, to w innym. W całej tej intrydze był tylko statystą; mignął przez chwilę, nawet nie tyle on sam, co jego srebrniki. Te, które i tak za parę godzin zwrócił. Zrozumiał swój błąd szybciej, niż w podobnych przypadkach wynosi średni czas reakcji. Żałował bardziej niż niejeden zbrodniarz. A jednak to właśnie on z nami został. Jest imieniem, które znajduje kolejnych nosicieli.
Porywczych, ale gorliwych przywódców nie mamy w zwyczaju nazywać Piotrami, delikatnych, mimowolnie faworyzowanych naśladowców Janami, a nawróconych biznesmenów, takich co to zamiast przeliczać pieniądze, zaczęli zapisywać zgłoski wielkich prawd Mateuszami. Może co najwyżej do tych, którzy machają na oślep łapskami w poszukiwaniu dowodów, przykleja się imię Tomasza. Ale niedowiarek jest tylko bladym cieniem zdrajcy. Tego, który od czasu tej nocy i tamtego ogrodu, już zawsze będzie Judaszem.
A jeszcze sześć dni wcześniej wykazał się zdrowym rozsądkiem, podziwu godnym poczuciem odpowiedzialności. Kiedy Maria nacierała nogi Jezusa luksusowym...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta