Konflikt wymknął się Tuskowi i Kaczyńskiemu spod kontroli

autor zdjęcia: Jakub Ostałowski

źródło: Fotorzepa

W relacji władza–obywatele za dużo mamy myślenia rodem sprzed 1989 roku, czyli władza uważa, że jeżeli czegoś nie powie wprost obywatelom, to oni tego nie zauważą albo sobie nie uzmysłowią – mówi Krzysztof Janik. Zdjęcie z 2003 r., debata nad wotum nieufności dla szefa MSWiA Krzysztofa Janika

Jedni chcą utrzymać stanowisko prezydenta za wszelką cenę i chcą wyborów 10 maja, inni dążą do ich przełożenia na taki termin, kiedy obóz władzy pod naporem kryzysu gospodarczego będzie leżał na łopatkach - mówi Krzysztof Janik, polityk SLD, szef MSWiA w rządzie Leszka Millera.

Plus Minus: Lewica uchwalała w Polsce ustawę o stanach nadzwyczajnych, zatem jest pan właściwym adresatem pytania – w jakim stanie jesteśmy? Klęski żywiołowej, epidemii, wyjątkowym, a może wojennym, bo niektórzy mówią, że toczymy wojnę z koronawirusem?

Z punktu widzenia konstytucyjnego jesteśmy w stanie klęski żywiołowej. Nasza konstytucja precyzyjnie określa, jakie prawa i wolności mogą być ograniczone w sytuacjach nadzwyczajnych. Decyzje, które do tej pory podejmował rząd, walcząc z koronawirusem, dokładnie wpisują się w to, co można zrobić w stanie klęski żywiołowej.

Rząd twierdzi, że ustawa o stanie epidemii mu wystarcza.

Rozwiązania, które zostały wprowadzone, np. ograniczenie prawa do przemieszczania się, nie mają innych podstaw jak ustawa o stanie klęski żywiołowej. Ustawa o chorobach zakaźnych dotyczy osób zakażonych. Tylko ich wolności osobiste można ograniczać – czyli kwarantanna jest w porządku, ale decyzja, że osoby mające mniej niż 65 lat nie mogą robić zakupów od 10 do 12 – już niekoniecznie. Nie wspomnę o nakazie zamknięcia wielu sklepów. Wyobrażam sobie, że – gdy to wszystko się skończy – obywatele ruszą do sądów, by skarżyć się, że ich biznes został zamknięty bez podstawy prawnej. A sądy, stając na gruncie...