W niełatwej służbie sprawiedliwości

Kat z największą ilością wykonanych wyroków śmierci sprzeciwiał się pod koniec życia tej karze. Twierdził, że nie służy niczemu innemu niż zemście.

Newielu jest szczęściarzy, którzy od dzieciństwa są świadomi swojego zawodowego powołania i później je z powodzeniem realizują. Brytyjczyk Albert Pierrepoint do nich należał. Już w jedenastym roku życia deklarował śmiało w szkolnym wypracowaniu, że będzie pracował jako naczelny kat. Tak też się stało.

Osobliwe marzenie chłopca urodzonego w 1905 r. w Bradford najprawdopodobniej zostało zainspirowane obserwacją ojca i stryja, którzy również trudnili się tym fachem. Zamierzał jednak wykazać się na tym polu lepiej niż ojciec Henry Pierrepoint, który w 1910 r. został zdymisjonowany za stawienie się na miejsce wykonania egzekucji w stanie upojenia alkoholowego.

Albert po śmierci ojca, w wieku 17 lat, dokładnie przestudiował pozostawione przez niego rejestry egzekucji oraz inne notatki związane z katowską profesją. Prowadził także rozmowy ze stryjem Thomasem, który nadal był aktywny w branży. W 1930 r. złożył podanie o wciągnięcie na listę katów i rok później został przyjęty na tygodniowy kurs w więzieniu w Manchesterze. Dotychczas utrzymywał się z pracy zaopatrzeniowca sklepów spożywczych w Yorkshire. Jego zarobki jednak nie były wystarczające, poza tym rodzinna tradycja zobowiązywała.

Starania o pracę kata

W 1932 r.,  po tygodniu ćwiczeń z manekinami, Albert został asystentem...