Zielony wodór stanie się ropą przyszłości

aneta wieczerzak Dążąca do osiągnięcia neutralności klimatycznej Europa widzi w nim czynnik minimalizujący emisje w trudnych do zdekarbonizowania w wyniku elektryfikacji sektorach przemysłu. Dzięki właściwościom wodoru pozwalającym na jego magazynowanie i przesyłanie sieciami to także szansa na zazielenienie ciepłownictwa i transportu.

Świat wykłada dziś setki miliardów dolarów na badania w zakresie wodoru i ogniw paliwowych – najwięcej Stany Zjednoczone i Japonia. Do europejskiej czołówki należą zaś Francja i Niemcy. Polska także ma ambicje. Choć dzisiaj inwestujemy dziesięciokrotnie mniej niż nasi sąsiedzi zza Odry, to jesteśmy liderem wśród państw Grupy Wyszehradzkiej. Mamy też spory potencjał.

Neutralność technologiczna vs neutralność klimatyczna

Polska jest trzecim w Europie i piątym na świecie producentem wodoru z roczną produkcją na poziomie 1 mln ton. Ale nie jest to zielony wodór, czyli taki wytworzony w procesie elektrolizy wody przy udziale zeroemisyjnej energii z odnawialnych źródeł. W tym obszarze dopiero chcemy nabywać kompetencje i uczestniczyć w rozwijaniu rynku. Jak wynika z opublikowanego w styczniu projektu „Polskiej strategii wodorowej", łączne nakłady na infrastrukturę wodorową do 2025 r. sięgną 2 mld zł (w tym ok. 300 mln zł na 50 MW mocy elektrolizerów), a w perspektywie 2030 r. przekroczą 14,7 mld zł (z czego ok. 9 mld zł na 2 GW mocy elektrolizerów opartych na OZE). Zielony kolor w wodorowym miksie przynajmniej na początku będzie w mniejszości. Rząd apeluje raczej o „neutralność technologiczną", by na starcie wykorzystać obecny potencjał produkcji wodoru do transformacji. Docelowo azymutem powinno być jednak podejście Brukseli, dążącej do...