Niebezpieczne podejście do stałego miejsca biznesu

Przyjmowane przez organy podatkowe rozumienie pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jest bardzo rozległe i niekorzystne dla podatników. Zwykle nie akceptują go jednak sądy administracyjne.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (ang. fixed establishment; dalej również: FE) jest istotnym zagadnieniem związanym z VAT. Choć formalnie decyduje ono o sytuacji podatkowej zagranicznych firm i sposobie rozliczania przez nich transakcji przeprowadzanych w Polsce, zwykle ma ono również znaczenie dla ich polskich kontrahentów. Istnienie FE w Polsce po stronie zagranicznych usługobiorców może bowiem decydować o opodatkowaniu transakcji przez krajowych usługodawców.

PRZYKŁAD

Gdyby usługa marketingowa została wykonana przez polskiego podatnika na rzecz spółki z siedzibą w Niemczech, z zasady powinna zostać rozliczona przez nabywcę na terytorium Niemiec. Jeżeli jednak okazałoby się, że usługobiorca posiada w Polsce FE, to w takim przypadku usługę powinien opodatkować usługodawca w Polsce. Nieuwzględnienie tej kwestii, a w konsekwencji opodatkowanie określonej transakcji w niewłaściwym kraju, mogłoby z kolei skutkować powstaniem negatywnych konsekwencji podatkowych (m.in. w postaci powstania zaległości podatkowej).

Istotność stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przejawia się ponadto w tym, że jest ono przedmiotem szczególnego zainteresowania organów podatkowych. Co więcej, gdy się przeanalizuje aktualną praktykę interpretacyjną, można dojść do wniosku, że FE istnieje prawie w każdym przypadku,...