Nie każdy podpis elektroniczny jest równy własnoręcznemu

Złożenie kwalifikowanego podpisu elektronicznego spełnia wymóg zachowania elektronicznej formy czynności prawnej, równej formie pisemnej. W ten sposób można skutecznie zawrzeć m.in. umowę o zakazie konkurencji czy umowę o przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Podpisy elektroniczne są coraz powszechniejsze. Na gwałtowny wzrost ich popularności wpłynęła pandemia COVID-19 skutkująca niespodziewanym ograniczeniem bezpośrednich kontaktów międzyludzkich i przeniesieniem ich do świata wirtualnego. Obecnie podpisy elektroniczne umożliwiają dokonanie wielu czynności prawnych, w tym zdalne zawieranie umów.

Pod pojęciem „podpisu elektronicznego" kryje się wiele rozwiązań, ale tylko kwalifikowany podpis elektroniczny zrównany jest mocą prawną z podpisem własnoręcznym.

Według eIDAS

Zgodnie z art. 3 pkt 10 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 910/2014 z 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego Dyrektywę 1999/93/WE (dalej: Rozporządzenie eIDAS), podpis elektroniczny to dane w postaci elektronicznej, które są połączone lub logicznie powiązane z innymi danymi w postaci elektronicznej i które są użyte przez podpisującego jako podpis.

Rozporządzenie eIDAS definiuje także dwa rodzaje podpisów elektronicznych – podpis zaawansowany (art. 3 pkt 11) oraz jego szczególną postać, zwaną podpisem kwalifikowanym (art. 3 pkt 12). Podpis zaawansowany musi spełniać określone wymogi, tj. być unikalnie przyporządkowany podpisującemu i umożliwiać ustalenie jego tożsamości. Ponadto musi być:...