Czy powinniśmy z nadzieją patrzeć w stronę ONZ

W sprawie agresji Rosji na Ukrainę możliwe są jeszcze różne rozwiązania.

Współczesne prawo międzynarodowe dysponuje normami prawnymi konstruującymi międzynarodowy system bezpieczeństwa.Jego zinstytucjonalizowanym filarem jest Organizacja Narodów Zjednoczonych. Na mocy Karty Narodów Zjednoczonych, będącej statutem tej organizacji, główna odpowiedzialność za utrzymanie światowego pokoju i bezpieczeństwa spoczywa na jednym z jej organów głównych, mianowicie Radzie Bezpieczeństwa. Co więcej, w sytuacjach sporu między państwami, a zwłaszcza wtedy, gdy konieczne jest przeprowadzenie wobec konkretnego państwa akcji przymusu, odpowiedzialność ta ma, co do zasady, charakter kompetencji wyłącznej, zastrzeżonej dla tego właśnie organu (art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 Karty). To oznacza, że nawet organ plenarny ONZ, jakim jest Zgromadzenie Ogólne, w którym przecież reprezentowane są niemal wszystkie państwa świata, nie może wyręczać w tym zakresie Rady Bezpieczeństwa, ani też w jej działania ingerować. Niemniej w praktyce ONZ w tej materii odnotowujemy sytuacje wyjątkowe, o czym niżej.

Wkracza Rada Bezpieczeństwa

W razie aktu agresji jednego państwa względem drugiego Rada Bezpieczeństwa wkracza do akcji, podejmując stosowne rezolucje. Najpierw stwierdza ów akt agresji (art. 39 Karty), co jest przejściem do jej dalszych działań. Rada może także skorzystać z prawa wydania zarządzeń tymczasowych (art. 40 Karty), co w praktyce przekłada...