Nie trzeba wydawać odrębnych decyzji

Egzekwowanie długu podatkowego i towarzysząca mu niepewność podatnika co do stanu jego zobowiązań podatkowych nie mogą trwać przez dziesięciolecia.

Jak zauważył Trybunał Konstytucyjny, przedawnienie zobowiązania podatkowego polega na tym, że po upływie określonego czasu zobowiązanie podatkowe, chociaż niezapłacone, wygasa z mocy prawa łącznie z odsetkami za zwłokę, bez potrzeby wydawania odrębnych decyzji.

Organ podatkowy po upływie terminu przedawnienia nie może skutecznie żądać zapłaty należności, a dobrowolna zapłata podatku po tym terminie skutkuje powstaniem u podatnika nadpłaty podlegającej zwrotowi. Mechanizm przedawnienia uregulowany w art. 70 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DzU z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) odnosi się do zobowiązań podatkowych, więc do sytuacji, w której wysokość i termin płatności podatku są podatnikowi znane.

Powinność świadczenia jest skonkretyzowana i zaktualizowana. Przedawnienie uregulowane w art. 70 o.p. dotyczy zarówno zobowiązań powstałych z mocy prawa, jak i ustalonych w drodze konstytutywnej decyzji wymiarowej (art. 21 § 1 pkt 2 o.p.).

Nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.

Wartości konstytucyjne

Konstytucja RP nie zawiera wprost uregulowań odnoszących się do problematyki przedawnienia zobowiązań podatkowych i nie formułuje ogólnej zasady przedawnienia,...