Orzekanie o zdarzeniach medycznych bez prawników. Błędne kierunki zmian

Rozwiązania dotyczące świadczeń kompensacyjnych stwarzają niebezpieczny labirynt w dochodzeniu praw pacjenta, który wybierając tryb świadczeń kompensacyjnych, zobowiązany jest zrezygnować z możliwości dochodzenia tych praw przed sądem.

Problem orzekania o zdarzeniach medycznych nie jest obcy ani naszemu społeczeństwu, ani też systemowi prawa. W projekcie ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta z 22 lipca 2021 r. przewiduje się zastąpienie działalności wojewódzkich komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych instytucją rzecznika praw pacjenta, który zyska poszerzenie kompetencji własnych i będzie działał przy pomocy zespołu ds. świadczeń z funduszu kompensacyjnego zdarzeń medycznych.

W świetle art. 77a cytowanego projektu przepisy rozdziału XIVa mają być stosowane do zdarzeń medycznych będących następstwem udzielania w szpitalu świadczeń opieki zdrowotnej. Z pojęciem zdarzenia medycznego wiązać zawsze trzeba będzie niezgodność postępowania podmiotu leczniczego z aktualnymi wymaganiami wiedzy medycznej, co w sposób oczywisty wiąże się też z pojęciem szeroko rozumianej winy.

W projekcie wprowadza się odmienne od dotychczasowego pojęcie „zdarzenia medycznego”, które – z jednej strony – zawiera określenia nieprecyzyjne, takie jak „zdarzenie niepożądane”, a z drugiej strony precyzuje się cechy ustawowe zdarzenia: „nieprawidłową lub opóźnioną diagnozę, leczenie niezgodne z aktualna wiedzą medyczną, nieprawidłowe zastosowanie produktu leczniczego, lub wyrobu medycznego”.

Już teraz można zasygnalizować problem, że pojęcia te będą wymagały wykładni prawnej i przy rozwiązaniu tego problemu...