orzecznictwo

Wątpliwości związane z przedawnieniem roszczeń ze stosunku pracy mają kilka wymiarów. Oczywiście ich bazą jest wymiar jurydyczny, ale istotne są też aspekty praktyczne: konstrukcja samego roszczenia, jego podstawa, a także kiedy zgłosić określone roszczenie, zwłaszcza gdy stosunek pracy istnieje, więc nadal zachodzi jakaś zależność stron stosunku pracy, zresztą czasami wielowymiarowa. Jak wyjaśniono w orzecznictwie, przepisy regulujące przedawnienie określają ustawową ochronę pracownika. Zatrudnienie stanowi zwykłe (podstawowe) źródło utrzymania, pracownik powinien więc mieć pewne granice czasowe chroniące go też przed potencjalną odpowiedzialnością.

Zasadniczo przedawnienie ma samodzielne uregulowanie w kodeksie pracy, więc nie ma uzasadnienia do stosowania regulacji prawa cywilnego. Jest oparte ogólnie na trzyletnim terminie, a w sytuacji wymagającej naprawienia szkody wynikającej z niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych roszczenia ulegają przedawnieniu po roku (wyrok SN z 16 lutego 2022 r., III PSKP 58/21, orzecznictwo SN dostępne pod adresem www.sn.pl, poza wyraźnie wskazanymi źródłami). Źródłem roszczeń jest stosunek pracy. Każde roszczenie ma swoje indywidualne osadzenie w prawie materialnym, w ustawie lub umowie, tj. samodzielne przesłanki.

Co do zasady początkiem przedawnienia roszczenia jest jego wymagalność, która zależy od prawa...