Ryzyko inteligencji bez zabezpieczeń

Sztuczna inteligencja to narzędzie, ale nie twórca – mówią Bartosz Łabęcki i Łukasz Wieczorek.

Czy sztuczna inteligencja może być autorem swoich utworów? Bo prawo autorskie nie mówi wprost, że to musi być dzieło człowieka. Wymóg ten powstał z interpretacji przepisów?

Łukasz Wieczorek: W Polsce i w innych porządkach jest zgoda, że stricte system sztucznej inteligencji (np. chatGPT) nie może być twórcą danej treści. Powinniśmy szukać połączenia wytworu, który został stworzony przy pomocy takiego narzędzia, z konkretnym człowiekiem. Nawet gdyby w rozszerzającej wykładni uznać, że to utwory, to kto ma korzystać z praw autorskich? Bo sztuczna inteligencja nie może podejmować własnych decyzji, np. o pierwszej publikacji, przeniesieniu praw majątkowych i tak dalej.

Bartosz Łabęcki: Kluczowe są cechy indywidualności i oryginalności, jakie musi spełniać utwór – to łącznik między dziełem a subiektywnym przejawem twórczości jednostki. Wytwory sztucznej inteligencji, w rozumieniu definicji ustawowej, nie mogą być postrzegane jako utwór. Jest nim tylko twórczy przejaw działalności ludzkiej. Systemy SI mogą być traktowane jako narzędzie do tworzenia utworów, ale same nie będą uznane za twórcę.

Jeśli to narzędzie: czy wpisanie instrukcji dla generatora obrazów jest przejawem działalności twórczej i jej efekt można uznać za utwór?

ŁW: Nie da się stwierdzić, że każda treść...