Okres próbny tylko jeden raz na to samo stanowisko

Umiejętności do wykonywania jednego rodzaju pracy pracodawca może sprawdzić tylko raz. A wskazany w umowie próbnej zamiar dalszego zatrudnienia nie jest dla pracodawcy wiążący.

Zgodnie z art. 25 kodeksu pracy umowę o pracę na okres próbny zawiera się na okres nieprzekraczający trzech miesięcy w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia do wykonywania określonego rodzaju pracy (z zastrzeżeniem wynikającym z art. 25 § 21-23 k.p.). Ponadto strony mogą uzgodnić w umowie o pracę na okres próbny, że umowę tę przedłuża się o czas urlopu, a także o czas innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy np. z powodu choroby, jeżeli wystąpią takie nieobecności. Ma to na celu umożliwienie pracodawcy sprawdzenia, czy pracownik nadaje się do wykonywania tej pracy, a pracownikowi sprawdzenie, czy odpowiada mu dane miejsce pracy.

Cel zawarcia

Cel zawarcia tej umowy potwierdza judykatura. Dla przykładu w wyroku z 4 września 2013 r. (II PK 358/12) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że: „umowa na okres próbny ma sprawdzać przygotowanie pracownika do wykonywania pracy określonego rodzaju. Cechą charakterystyczną umowy na okres próbny jest jej »usługowy« charakter wobec pozostałych umów. Bezpośrednim celem tej umowy nie jest bowiem osiągnięcie gospodarczego celu zatrudnienia w  sposób właściwy dla każdej z umów wymienionych w art. 25 § 1 k.p., ale »wypróbowanie« pracownika przed nawiązaniem właściwego zatrudnienia, tzn. sprawdzenie jego przydatności...