Mają jeszcze rezerwy

autor zdjęcia: PAP/Grzegorz Michałowski

źródło: Rzeczpospolita

Polskie siatkarki po raz czwarty w historii zagrają na igrzyskach olimpijskich. Pojadą do Paryża z marzeniem nawet o medalu

Tegoroczny sezon potwierdził, że potencjał w reprezentacji polskich siatkarek zawsze był, a trener Stefano Lavarini po prostu wiedział, jak go uwolnić.

Nasze zawodniczki po latach rozczarowań, zmian szkoleniowców i szukania pomysłów na zażegnanie kryzysu wychodzą z cienia kolegów. Kibice mogli przecież zadawać pytania, czemu mężczyźni potrafią zdobywać medale wielkich imprez, a kobiety ostatni sukces odniosły w 2009 roku.

Utalentowanych zawodniczek nigdy w tym czasie nie brakowało. Od dawna w kadrze występują rozgrywająca Joanna Wołosz, środkowa Agnieszka Korneluk czy atakująca Malwina Smarzek (w tym sezonie jej zabrakło), które należą na swoich pozycjach do najlepszych na świecie. Polki wyjeżdżały też do mocnych, zagranicznych zespołów i zdobywały doświadczenie, ale nie potrafiły tego przełożyć na sukcesy drużyny narodowej.

Nawet się uśmiechnął

Próbowali różni trenerzy, ale więcej słyszało się o konfliktach w kadrze niż o dobrej grze. Wszystko poukładał dopiero Lavarini. Polski Związek Piłki Siatkowej (PZPS) po kilku polskich selekcjonerach postawił na obcokrajowca. Prezes Sebastian Świderski dziękował byłej kadrowiczce Aleksandrze Jagieło, która miała go do tego przekonać.

– Decyzja była nie tylko moja. Tak głosowała większość komisji siatkówki kobiecej PZPS – zastrzega jednak Jagieło w rozmowie z „Rz”.

Argumentów nie...