Płomienna polemika to obrona status quo w NBP

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

Bez odwołania prezesa NBP czeka nas kilka lat dalszej instytucjonalnej degradacji banku centralnego. Dlatego trzeba podjąć prace nad docelowym lepszym modelem NBP, a wcześniej nad nowelizacją ustawy, która ograniczy upolitycznione działania jego organów.

Przyjmuję, że dr. Andrzejowi S. Bratkowskiemu, podobnie jak mnie, leży na sercu dobro NBP jako bardzo ważnej instytucji gospodarki rynkowej. Uważam jednak, że w dwu polemicznych tekstach („Rzeczpospolita” z 19.03. i z 14.06.) będących reakcją na moje ostatnie artykuły („Rzeczpospolita” z 7.03 i z 11.06.) błędnie przedstawia i interpretuje ich treść, a jego krytyczne uwagi w powiązaniu z własnymi propozycjami sprowadzają się ogólnie do zachowania status quo w biernym oczekiwaniu na lepsze czasy.

Jak ograniczyć degradację NBP

Mój sposób rozumowania, który chciałem oddać w ostatnich dwu artykułach, był następujący. Po pierwsze, pozostawanie prof. Adama Glapińskiego na stanowisku prezesa oznacza dalsze osłabienie i upolitycznienie NBP. Po drugie, istnieją mocne przesłanki, aby postawić go przed Trybunałem Stanu. Po trzecie, w czasie tej procedury konieczne są zmiany w ustawie o NBP, które znacznie ograniczą w przyszłości prawdopodobieństwo, że zasada niezależności banku centralnego zostanie znów wykorzystana niezgodnie z jej duchem i w niewłaściwy sposób. Zmiany te muszą polegać z jednej strony na zdecydowanym zaostrzeniu kryteriów wyłaniania kandydatów do organów NBP, a z drugiej na wzmocnieniu demokratycznej kontroli nad...