Tajemnica śmierci Władysława Warneńczyka

W Polsce panował jako Władysław III. Na Węgrzech, w Dalmacji, Chorwacji, Bułgarii, Slawonii i Raszce był znany jako król Władysław I. Żaden polski władca, z wyjątkiem Ludwika Węgierskiego, nie nosił tak wielu godności i nie zasiadał na tronach tak wielu królestw. Większość historyków uważa, że jego zawrotną karierę gwałtownie przerwała śmierć na polu bitwy. Ale czy to prawda?

W 1434 r. zmarł król Polski Władysław Jagiełło. Koronę po nim odziedziczył najstarszy syn Władysław III. Rzeczywistą kontrolę nad administracją, dyplomacją i finansami państwa sprawował jednak niechętny Jagiellonom biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Dzięki zabiegom papieża Eugeniusza IV w 1440 r. Władysław III został także królem Węgier. Papież nie zrobił tego jednak z czystej sympatii dla młodego monarchy, ale w nadziei, że synowi zwycięzcy spod Grunwaldu uda się utworzyć antyturecką koalicję i uratować resztki Bizancjum.

Przywódca nowej krucjaty

Wiele wskazywało, że papież dokonał doskonałego wyboru. W grudniu 1440 r. Władysław III pokonał Turków pod Bátaszék. Chrześcijańska Europa wierzyła, że narodził się nowy Ryszard Lwie Serce. W sierpniu 1444 r. polski król, rozpalony nadzieją pokierowania nową krucjatą, zerwał zawarty 12 czerwca rozejm, który miał obowiązywać dziesięć lat, po czym rozpoczął zbrojną wyprawę przeciw Turkom. Wojska polsko-węgierskie niepowstrzymanie szły w kierunku Konstantynopola, jednak brak obiecanego wsparcia ze strony floty weneckiej spowodował, że tureckie posiłki spokojnie przepłynęły cieśninę Bosfor i zasiliły oddziały walczące z Władysławem III. Wobec znacznej przewagi wroga król nakazał odwrót, lecz jego armia została zablokowana pod Warną nad Morzem...