Neuroróżnorodność w firmie. Co, jeśli dobra współpraca nie jest możliwa?

Cechy osób z zaburzeniami neuroatypowymi mogą być wręcz pożądane na konkretnych stanowiskach pracy. Co jednak, jeśli taki pracownik jest nadmiernie rozkojarzony czy wrażliwy? Czy sam stan zdrowia może uzasadnić zwolnienie?

Z biegiem czasu zwiększa się świadomość społeczeństwa w kwestii dostrzegania różnorodności w rozwoju i funkcjonowaniu ludzkiego mózgu. Powszechnie nazywana jest ona neuroróżnorodnością, a osoby z nietypowymi cechami rozwojowymi nazywane są najczęściej neuroatypowymi albo nieneurotypowymi. Jako że neuroróżnorodność dotyka wszystkich aspektów życia człowieka, w tym również życia zawodowego, istotne jest uświadomienie sobie wpływu zaburzeń na wypełnianie obowiązków pracowniczych i  funkcjonowanie osób neuroatypowych w ramach struktury organizacyjnej w zakładzie pracy.

Czym jest neuroróżnorodność?

Neuroróżnorodność to idea, zgodnie z którą ludzie doświadczają i wchodzą w interakcje z otaczającym ich światem na wiele różnych sposobów. Zgodnie z nią nie ma jednego „właściwego” sposobu myślenia, uczenia się i zachowania, a różnice te nie powinny być postrzegane jako deficyty.

Samo pojęcie neuroróżnorodności jest stosunkowe młode, ponieważ pojawiło się w pierwszych publikacjach naukowych pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Pojęcie neuróżnorodności obejmuje różne rozwojowe zaburzenia takie jak ADHD, zespół Aspergera, zaburzenia ze spektrum autyzmu i inne. W dyskusji publicznej pojawia się wiele głosów stanowiących, że neuroróżnorodność...