Dzierżawa, czyli współpraca publiczno-prywatna na nieco innych warunkach

Dzierżawa nie jest intuicyjnie kojarzona ze współpracą publiczno-prywatną. Stanowi ona jednak przydatne narzędzie zagospodarowania nieruchomości należących do podmiotów publicznych przy jednoczesnym umożliwieniu sektorowi prywatnemu rozwoju swojej działalności.

Zgodnie z kodeksem cywilnym przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Przedsiębiorcy dobrze znają ten mechanizm z praktyki, choć rzadziej jako mechanizm współpracy publiczno-prywatnej.

Dzierżawa stanowi partnerstwo publiczno-prywatne w szerokim tego słowa znaczeniu. Cechuje się ona większym stopniem swobody oraz mniejszym sformalizowaniem procedury, przez co może być ona zastosowana jedynie w określonych sytuacjach i wobec wąskiej grupy przedsięwzięć. Przedsiębiorca angażujący się w tego rodzaju przedsięwzięcia powinien wziąć pod uwagę podstawowe różnice między tego typu współpracą, a klasycznym zamówieniem publicznym, partnerstwem publiczno-prywatnym oraz koncesją na roboty budowlane lub usługi.

Cel umowy prawdę powie

W pierwszej kolejności należy pamiętać, że zawarcie umowy dzierżawy nie może prowadzić do realizacji na rzecz wydzierżawiającego prac tożsamych z robotami budowlanymi w rozumieniu prawa zamówień publicznych. Na podstawie umowy dzierżawy podmiot publiczny nie może zatem zlecić budowy szkoły, urzędu czy szpitala. Inaczej jednak wygląda sytuacja w stosunku do projektów, które łączą realizację pewnych zadań publicznych z elementem komercyjnym:...