Jak odpowiada poręczyciel wekslowy?

Poręczenie wekslowe stanowi specyficzną formę zabezpieczenia zobowiązań pieniężnych. Jest zwykle stosowane jako wzmocnienie zobowiązania wystawcy weksla własnego wobec wierzyciela.

Poręczenie wekslowe (awal) zostało unormowane w art. 30–32 prawa wekslowego, w  sposób częściowo odmienny od regulacji poręczenia zawartej w kodeksie cywilnym w art. 876–887. To odmienne uregulowanie daje wierzycielowi znacznie lepszą pozycje wobec dłużnika niż w przypadku poręczenia z kodeksu cywilnego, co z pewnością wpływa też na szersze zastosowanie poręczenia wekslowego w stosunkach kredytowych.

Jak powstaje poręczenie wekslowe?

Poręczenie wekslowe powstaje poprzez złożenie przez poręczyciela podpisu bezpośrednio na wekslu lub na połączonej z nim (doklejonej) karcie dodatkowej, tzw. przedłużku. Przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że to połączenia weksla z przedłużkiem musi być trwałe. Trwałość połączenia musi być oceniana przy uwzględnieniu formalizmu zobowiązań wekslowych i akcesoryjności formalnej odpowiedzialności poręczyciela wekslowego, uzależnionej wyłącznie od treści dokumentu ją potwierdzającego. To zakłada połączenie dokumentów w taki sposób, by stanowiły w istocie, jeden dokument a więc przez ich zszycie, zlepienie lub zastosowanie środków nie pozwalających na ich rozdzielenie za pomocą rozprostowania środków typu spinacz lub zszywka. Na pewno nie jest trwałym połączeniem zastosowanie jednej zszywki (por. wyrok Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2019 r. V CSK 551/17). Natomiast umieszczenie poręczenia jedynie w odrębnym dokumencie lub w deklaracji...