Papież, który zawiedzie polityków

autor zdjęcia: Ernesto BENAVIDES/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Ilu wiernych, tyle życzeń wobec nowego papieża. Na zdjęciu wiadomości dla Leona XIV wypisane na plakacie na katolickim uniwersytecie w Chiclayo na północy Peru. Robert Prevost był w tym kraju misjonarzem

Pierwsze sygnały wskazywałyby na to, że Leon XIV będzie odporny na głosy tych, którzy chcieliby modelować Kościół na swój obraz i podobieństwo.

Nie wiem, jak to się stało, ale obserwuję na Facebooku wpisy Łukasza Orbitowskiego. Może dlatego, że nawet lubię niektóre jego książki. Kiedy zmarł papież Franciszek, pisarz wyraził żal z powodu tej śmierci, ale jeszcze większe ubolewanie z powodu roli tej postaci. Jako fajny, życzliwy światu duchowny osładzał on tylko jego zdaniem złowrogą instytucję Kościoła, która powinna być jak najszybciej zniszczona lub zmarginalizowana. Orbitowski wyraził nadzieję, że doczeka się czasów, gdy śmierć kolejnego papieża będzie zdarzeniem nieistotnym, ledwie zauważanym gdzieś na dalszych stronach gazet.

Orbitowski ma 47 lat. To przedstawiciel pokolenia ludzi demonstrujących swoiste kulturowe wykorzenienie tak intensywnie, że tęsknię do starego pokolenia liberałów czy lewicowców, którzy wagę kulturowej ciągłości rozumieli, nawet gdy byli ateistami czy agnostykami. Oni mieli tę ciągłość w swoim DNA. Nie on jeden próbuje wojować z Kościołem językiem topornej popkultury, tabloidów i social mediów.

Na razie już sam pogrzeb Franciszka był wielkim wydarzeniem, na którym tłoczyli się wszyscy, od prezydenta USA po szefową laickiej Komisji Europejskiej. Potem konklawe, zakończone wyborem amerykańskiego kardynała Roberta Prevosta, czyli Leona XIV, obserwowano z zapartym tchem.

Przy całym globalnym kryzysie religijności uniwersalny charakter tej wspólnoty...