Jak prawidłowo rozliczyć ulgę badawczo-rozwojową?

Ulga badawczo-rozwojowa to jedna z najpopularniejszych ulg podatkowych w CIT – tylko w 2024 roku podatnicy odliczyli w ramach niej ponad 10 mld złotych.

Chociaż ulga badawczo-rozwojowa funkcjonuje od blisko dziesięciu lat, nadal występują niejasności co do sposobu rozliczania kosztów wynagrodzeń pracowników i zleceniobiorców, o które podatnicy spierają się z fiskusem.

1. Co mówią przepisy?

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, kosztem kwalifikowanym w uldze B+R są poniesione przez pracodawcę należności ze stosunku pracy, w tym wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za nadgodziny, dodatki, nagrody, ekwiwalent za niewykorzystany urlop itp. (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT), a także sfinansowane przez niego składki od tych należności uregulowane w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Należności te stanowią koszt kwalifikowany w proporcji czasu przeznaczonego przez pracownika na działalność badawczo-rozwojową do „ogólnego czasu pracy” tego pracownika w danym miesiącu. Uzyskaną w ten sposób kwotę należy podwoić, o czym stanowi art. 18d ust. 7 ustawy.

Tym samym wzór na obliczenie wartości kosztu kwalifikowanego związanego z wynagrodzeniem pracownika wygląda następująco:

koszt kwalifikowany = koszty pracownicze x (czas poświęcony przez x 2 pracownika na działalność B+R w danym miesiącu )

(ogólny czas pracy pracownika w danym miesiącu)

2. Jakie składniki wynagrodzenia mogą zostać uwzględnione w uldze?

Przytoczone wyżej należności nie są jedynymi,...