Amerykańska strategia predatora

autor zdjęcia: Artur Ettinger

źródło: Rzeczpospolita

Znamy europejskie reakcje na nową strategię bezpieczeństwa USA. Co ma jednak powiedzieć Ameryka Łacińska, wobec której oficjalnie zapowiedziano powrót do doktryny Monroe’a, ale z poprawką Trumpa? – pisze politolog i dyplomata.

Najnowsza strategia bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych (NSS) jest i będzie przedmiotem licznych analiz i komentarzy. I to nie tylko dlatego, że chodzi o strategię najpotężniejszego mocarstwa na świecie, ale ze względu na jej odmienność i innowacyjność w stosunku do wszystkich poprzednich dokumentów tego typu po II wojnie światowej. W jednym artykule nie sposób się odnieść do całej jej bogatej zawartości. Skupię się tutaj tylko na tym, co stanowi jej rys charakterystyczny, a mianowicie na logice predatora, która przenika ten tekst.

Apoteoza siły

NSS stanie się z pewnością głównym tekstem programowym nowej epoki w stosunkach międzynarodowych, epoki tzw. power politics, tak samo jak na przykład doktryna Trumana z marca 1947 stała się dokumentem programowym dla epoki konfrontacji Wschód–Zachód po II wojnie światowej. Wtedy chodziło o zjednoczenie wolnego świata w obliczu komunistycznego zagrożenia, dziś chodzi o zapewnienie Ameryce siły, która zmusi świat do respektowania jej globalnych interesów i dominującej pozycji.

W nowej strategii bezpieczeństwa USA zapowiada, że chce najpotężniejszej armii na świecie, o największej zdolności do zabijania, najpotężniejszych na świecie nuklearnych sił odstraszania, najsilniejszej na świecie gospodarki, najpotężniejszego...