Skurczona prezydentura

USA

Ciąg skandali iafer już doprowadził do kompromitacji pewnego modelu komunikowania się Białego Domu ze społeczeństwem iprasą

Skurczona prezydentura

TOMASZ LIS Biorąc pod uwagę umiejętności Billa Clintona womijaniu groźnych raf iwychodzeniu ztarapatów, bez ryzyka wielkiego błędu można założyć, że i tym razem się wywinie. Nie chodzi więc oto, czy mu się uda, ale jaka będzie cena, którą za wszystkie problemy i skandale będzie musiał zapłacić on sam, i jakie będą przede wszystkim ich skutki dla prestiżu prezydentury, reputacji wymiaru sprawiedliwości oraz przywódczej roli iamerykańskiego prezydenta, isamej Ameryki.

Konsekwencje są owiele poważniejsze niż podważenie autorytetu lidera jedynego supermocarstwa, który został zmuszony do składania przed ławą przysięgłych zeznań dotyczących swojego życia seksualnego. Cała sprawa ma też oczywiście zabarwienie anegdotyczne, zbłękitną sukienką Moniki Lewinsky jako symbolem afery, zpublikowanymi przez francuskie wydanie "Elle" sugestiami, że w towarzystwie prezydenta najlepiej nosić teflonowe dżinsy, bo nie zostają na nich ślady, zreklamowanym w Izraelu proszkiem do prania świetnie wywabiającym pewne plamy. Ta anegdotyczna strona skandalu nie jest błaha inie da się jej sprowadzić do konkluzji, że dzisiaj także polityka staje się elementem masowej kultury. Polityka bywa anegdotą, ale nie...