Dom samotnych gołębi

RAPTULARZ KOŃCA WIEKU

KRZYSZTOF RUTKOWSKI

Dom samotnych gołębi

1.

"Kiedyś był tu oddech na szybach, zapach pieczeni, ta sama

twarz w lustrze. Teraz jest muzeum. Wytępiono florę podłóg,

opróżniono kufry, pokoje zalano woskiem. Całymi dniami inocami otwierano okna. Myszy omijają ten zapowietrzony dom.

Łóżko zasłane porządnie. Ale nikt nie chce spędzić tu ani jednej nocy.

Między jego szafą, jego łóżkiem ajego stołem -- biała granica nieobecności".

Zbigniew Herbert "Dom poety".

2.

W siedemnastej dzielnicy Paryża, na obecnej rue Darcet, adawnej Bulwarowej stoi pusty dom. Jednopiętrowy, zniszczony, opuszczony, straszący. Okiennice półotwarte, drzwi okręcone drutem. Na poddaszu samotne gołębie. Właścicielka sklepu zlalkami znajdującego się po drugiej stronie ulicy powiedziała przed rokiem, że wtym domu straszy. W yszła ispytała, dlaczego na dom patrzę. Powiedziałem, że mieszkał w nim polski poeta, zrodziną, dawno temu ina pewno jego nazwisko nic jej nie powie.

-- "Mickiewicz? " -- uważnie spojrzała woczy. "Mickiewicz" -- przytaknąłem, oddając spojrzenie.

-- "Siwe włosy, potargane, przygarbiony iciągle pali".

-- "Tak". Nie pytałem, skąd wie, bo ipo co....