Zmierzch Stańczyków

Dowcip polityczny w (chwilowym?) odwrocie

Zmierzch Stańczyków

KRZYSZTOF MASłOń

Wokresie, gdy dowcip polityczny w naszym kraju obumiera, anegdoty zawodowych kawalarzy przestają śmieszyć, a niepoprawne wesołki odbijają na ksero głupawe dykteryjki o blondynkach, ukazała się ciekawa książka na temat polskiego dowcipu politycznego. "W olne żarty! " Sławomira Kmiecika, choć nie są pracą historyczną, dowodzą jednak, że najlepsze lata dowcipu politycznego między Odrą a Bugiem należą do przeszłości. Oby bezpowrotnej.

To ostatnie życzenie związane jest ściśle ze smutnymi, aczęsto tragicznymi latami naszej historii. Tak się bowiem składało, że dowcip polityczny rozkwitał unas w najgorszych latach, asmakował najlepiej jako zakazany owoc. Nie znaczy to, oczywiście, że żyje nam się tak wspaniale, iż nie mamy powodów do naigrywania się zwładzy. Przeciwnie, śmiejemy się zniej do rozpuku, bo iteż starają się chłopaki, aż miło. Tyle że to, co robią, jest tylko śmieszne, bardzo śmieszne, wyjątkowo śmieszne, ale wreszcie nie tak śmieszne, że aż straszne.

Blondynki i policjanci

Kiedy jesienią 1996 r. Ośrodek Badań Opinii Publicznej przeprowadził sondaż na temat dowcipów iroli, jaką odgrywają w życiu społecznym, okazało się, że -- według ankietowanych -- przedmiotem satyry w Polsce powinni być przede wszystkim politycy (tak...