![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Marszałkowska dzielnicy zamkniętej
Opowieść o ulicy Leszno
Marszałkowska dzielnicy zamkniętej
ULICA LESZNO BIEGŁA PRZEZ ŚRODEK GETTA
FOT. ARCHIWUM ŻIH
JACEK LEOCIAK
Teren getta warszawskiego dzielił się na część północną i południową. Linię tego podziału wyznaczała ulica Chłodna, od jesieni 1941 r. w całości aryjska, pełniąca funkcje tranzytowe. Na północ od niej rozciągało się tzw. duże getto - obszar największego zagęszczenia i nędzy, zamieszkany przez ok. 300 tys. Żydów; na południe - tzw. małe getto, uważane za "lepsze" i zamożniejsze, mające ok. 100 tys. mieszkańców. Ulica Leszno natomiast stanowiła geometryczną oś otoczonej murami przestrzeni. Biegła ze wschodu na zachód przez środek getta, rozdzielając je na dwie niemal równe części.
Była główną arterią dzielnicy zamkniętej, mieszczącą wiele urzędów i instytucji, sklepów i kawiarni. W kamienicy Leszno 12 mieścił się kierowany przez Abrahama Gepnera Zakład Zaopatrywania, zajmujący się aprowizacją getta. Pod jego egidą działała przy Leszno 49 Wytwórnia Sztucznego Miodu i Marmolady. W domu pod numerem 14 był Wydział Przemysłowo-Handlowy. Leszno 25 to adres Biura Rozrachunkowego, prowadzącego finansowe rozliczenia między gettem a stroną aryjską.
Budynek przedwojennej stacji Warszawskiego Pogotowia...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
