![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Niepodległość bez entuzjazmu
Po 1991 roku w Mińsku można było nadal umawiać się na rogu Lenina i Lenina (alei i ulicy) , dokąd dojeżdżało się z placu Lenina metrem imienia Lenina
Niepodległość bez entuzjazmu
Po z górą trzech latach niepodległości widać wyraźnie, że białoruski naród nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. Nie sprawdziły się prognozy Sokrata Janowicza, który sugerował, że jeśli jest już własne państwo, wkrótce "stanie się" naród. Białoruskie instytucje wciąż są bardzo słabe, nie istnieje praktycznie szkolnictwo w języku narodowym. Nawet, gdyby do władzy doszedł Białoruski Front Narodowy -- kierowana przez Zianona Paźniaka partia antykomunistyczna i narodowa (nie nacjonalistyczna) -- i tak nie udałoby się jej dokonać tego, co natychmiast po uzyskaniu niepodległości wprowadzono na Litwie: ustanowienia nauczania we własnym języku. Na Białorusi nie znalazłoby się po prostu tylu nauczycieli.
25 sierpnia 1991 roku Polsce przybył na wschodzie nowy sąsiad: tego dnia Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka ogłosiła niepodległość. Nowe państwo, liczące 207 tysięcy kilometrów kwadratowych powierzchni i zamieszkane przez 10, 2 milionów ludzi, otrzymało, wkrótce nazwę Republika Białoruś; uchwalono jego godło (Pogoń) i flagę (trzy poziome pasy -- biały, czerwony i biały) .
To tacy ludzie
Entuzjazmu nie było....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
